De ervaring van gisteren is je doel van morgen

Zaterdag 26 september   Woudenberg MC1 - Huizen MC1

Na de kater van verleden week stond er voor de wedstrijd van zaterdag nog een oefenpot gepland tegen de heren van de D3 van Woudenberg. Gezien het feit dat het hier veel leeftijdsgenoten van de meiden betreft werd er rijkhalzend naar deze wedstrijd uit gekeken. De meiden werden al door de heren voor de wedstrijd verwelkomt in de catacomben van de vv Woudenberg met kreten als "we gaan jullie inmaken" en "het wordt zeker 18-0"....
Het grote verschil met afgelopen zaterdag was dan ook in de kleedkamer al duidelijk... de meiden wilden één ding zeker niet en dat was gefileerd worden deze jongens. Helaas kon de wedstrijd niet slechter beginnen.... bij één  van de eerste aanvallen van de jongens bleken de meiden wel wakker maar niet gefocussed genoeg; 0-1! Hierna keken de meiden elkaar aan... dit mocht zo niet verder gaan.. Als een pact werd er gestreden als leeuwinnen en over het vervolg van de wedstrijd kunnen we kort zijn.. De meiden deden het prima... helaas vielen er nog twee doelpunten voor de jongens maar er werd gestreden als leeuwinnen, sterker de meiden kregen zelfs nog kansen waardoor de schrik bij de tegenstander zichtbaar om het hart sloeg... want een doelpunt van onze meiden had pas echt een morele overwinning geweest! Het bleef echter bij 0-3. Bij deze wedstrijd extra aandacht voor Noa, ze bleef lopen in strijden... uiteraard in de hoop van haar broertje Dave te winnen..! Jongens bedankt voor deze les... enne de meiden willen revanche... same place, same time, other date....

Vol goede moed en na op de donderdag wederom lekker te hebben getraind bereidden onze meiden zich daarna voor op Huizen MC1. Inmiddels zijn de meiden redelijk gewend aan het feit dat de teams welke we tot nu toe hebben bestreden redelijk wat ouder zijn qua leeftijd en wat langer voetballen. Zo ook deze, overigens stralende ochtend. De begeleiding was vol goede moed en er werd gesproken in termen als "neem de wedstrijd van dinsdag mee' en "laten we gewoon de draad weer oppakken".. Hoe verkeerd was deze inschatting: vanaf het eerste fluitsignaal (wederom werd de wedstrijd weer geleid door de uitmuntend fluitende Ruud van Zon, waarvoor onze dank!) lieten de meiden zich terug zakken en leek een ieder te leunen op onze verdediging,die dan ook alles uit de kast moest trekken om de stand lang in balans te houden. Ondanks verschillende wissels en tactieken, de aanhoudende aanmoedigingen van het publiek en de bevlogen coaching door de begeleiding konden de meiden het niet bolwerken en was er geen moment in de wedstrijd waarop de regie van Huizen werd overgenomen.
Wat bleef was een treffen waarbij de beslissing al snel was gevallen en waarbij de wedstrijd al snel was gespeeld.
Maar uiteraard hebben we ook vandaag wel weer geleerd en nemen we deze ervaring mee als doel vanm morgen en de komende trainingen en wedstrijden.
Uiteraard zijn er ook deze wedstrijd meiden opgevallen, vandaag Wieske die gelukkig de schroom van haar af weet te gooien en steeds meer en beter zichzelf laat zien.
Voor de komende week naar de volgende wedstrijd toe gaan we er weer lekker tegen aan! De koppen weer omhoog en de neuzen dezelfde kant op en blijven we werken aan de kern:
"Er is maar één bal, en die moet je hebben, maar waar het uiteindelijk in wezsen om gaat... wat doe je ermee" (cit JC)