"Het verschil tussen goed en slecht spelen is zó klein, het belangrijkste is........hard werken" (JC)

Zaterdag 14 november 2015, 16.15 uur.....
Nadat onze meeste meiden de goedheiligman had verwelkomtdop deze koude regenachtige zaterdag moest er nog een wedstrijd gespeeld worden tegen het altijd lastige BFC in Bussum. Gelukkig betreft het hier de MC3 en gezien de laatste uitslagen werd door een ieder op voorhand gedacht dat hier punten te halen zouden zijn. Terwijl de weergoden na weken van mooi voetbalweer dit dachten te moeten afstraffen door een gure wind te laten blazen en de regen met bakken neer te laten vallen, moesten onze meiden op dit (voor een zaterdag) nare tijdstip de (kunstgras)weide in. Helaas kunnen wij enige tijd geen beroep doen op Kayleigh die met een gebroken duim thuis bij de kachel achter bleef. De (volwassen) spelers die voor ons de Arena hadden betreden lieten hun wedstrijd uitlopen op een zeer kinderachtige vechtpartij (wat een voorbeeld!), maar nadat dit was gesust en er was afgefloten waren onze (reeds doorweekte) meiden aan de beurt voor hun krachtmeting met de meiden van BFC.
Al meteen trok het wederom meegereisde legioen dezelfde conclusie als het management.... Deze wedstrijd hoefde zeker niet verloren te worden. Na enig aftasten waarbij de strijd gelijkwaardig leek, namen Linda, Amber en Noa het team "bij de hand" en werd de tegenstandster onder druk gezet. Een aantal malen kwam BFC nog onder de druk vandaan maar goed geconcentreerd optreden van Janna/Gidena en Emily voorkwam enige schade... Anne koud, verregend en werkeloos in haar goal achterlatend. Het middenveld kreeg steeds meer vat op het spel (en daarmee op de veel te zware bal) en zo konden Denise, Wieske, Milou, en Femke steeds meer de aanval van "nuttige ballen bedienen". De kansen kwamen er: Jamayra, Manou, Tessa en Noa konden steeds vaker van hun snelheid en talent gebruik maken om de "zoekende" verdediging van BFC angst in te boezemen. Het was echter Amber die de beste kansen kreeg, gebruik makend van hetzelfde manco van BFC bij uittrappen, was zij dicht bij een verdiend doelpunt. Zelfs een "half folley" mistte op een haar na het doel van de BFC.
Ook Noa flitste met haar onnavolgbare acties een aantal keren langs de verbijsterde verdediging van BFC, dit voorbeeld werd gevolgd door Manou en Jamayra. Uiteindelijk kwam daar dan toch de zo verdiende goal! Amber slalomde zich door de verdediging maar kwam net te kort voor een afmakend schot, hetgeen door Jamayra met dank werd overgenomen.....0-1!!
Hierna probeerde BFC met wat meer kracht richting ons doel te spelen maar zoals de afgelopen weken al steeds duidelijke wordt hield onze hechte verdediging met Lorena als niets ontzienende stopper stand, daarbij ondersteund door het middenveld.
Na een waarschuwing voor overmoed van het management in de rust ging de tweede helft van start. Het weer was zoniet nog somberder geworden en de bakken met regen waren inmiddels vervangen door teilen. Dit maakte het spel van onze meiden er echter niet slechter op. Vanaf de hervatting werd er meteen weer druk gezet richting de goal van BFC en het was eigenlijk wachten op de 0-2. Het legioen liet zich ondanks het weer flink horen en ook onze team-hoorn Mario liet een goedkeurend gebrom horen.
Er kwamen steeds meer kansen voor onze snelle aanvallers en het lag aan de scherpte van onze meiden dat de stand niet naar flinke hoogte werd opgetrokken. Het management bleef de meiden echter waarschuwen voor de al-oude regel in het voetbal: "benut jij de kansen niet, krijg je zelf een goal tegen".
De meiden behielden echter de nul. Ons tweede doelpunt kwam echter wel! In de 23ste minuut was er de zoveelste scrimmage voor de goal van BFC, waar in een zee van benen de bal plotseling voor de voeten van de mee opgerukte Milou kwam. Zij dacht geen seconde verder na en schoot feilloos de bal tegen de touwen...0-2! "De buit was binnen... de drie punten in de tas". Terwijl het management al in gedachte de nieuwe stand al aan het bedenken was, was het (een compleet verregende) Anne die het nog even spannend maakte en een verkeerd beoordeelde bal voor de hopeloos missende spits van BFC liet komen die voor open goal mistte... Een lichte hartverzakking en 4 minuten later werd er dan toch afgefloten! Na het handenschudden konden de meiden geen water meer zien en wilden nog maar één ding.......naar huis (en hun schoen zetten?).
Toch kregen ze naast de luide toejuichingen van het legioen ook de felicitaties van het management mee. Er was prima en hard gewerkt, de opdrachten waren uitgevoerd naar behoren en eindelijk hadden wij meer dan 1 keer gescoord.
Wederom (en dat is erg prettig) zou iedereen genoemd en geroemd kunnen worden, al was het alleen al om de manier waarom de regen en kou was getrotseerd, maar als we het toch hebben over hard werken dan mag Amber deze keer worden genoemd voor haar inzet in zowel verdedigend als aanvallend opzicht.
Volgende week weer eens een bekerronde en hoewel we niet naar de volgende ronde zullen doorstomen, zullen we deze wedstrijd toch gebruiken om onze stijgende lijn proberen voort te zetten!